Niet-statelijke actoren

In de hedendaagse maatschappij merken we dat op elk gebied in de internationale relaties (economie, ecologie, politiek, militaire zaken, enzovoort) niet-statelijke actoren een plaats hebben verworven.

Diverse soorten niet-statelijke actoren

Niet-statelijke actoren zijn bijvoorbeeld de civiele maatschappij (ngo’s), multinationale organisaties, bedrijven en religieuze groeperingen. Het Internationale Rode Kruiscomité (ICRC) houdt de dialoog open met al deze spelers om zich ervan te verzekeren dat elk van deze groepen het internationaal humanitair recht (IHR) kent en het naar behoren naleeft. De grootste zorgen baren echter de groep van niet-statelijke actoren die centraal in de conflicten staat door er zelf aan deel te nemen: de niet-statelijke gewapende groep.

Niet-statelijke gewapende groepen

Leden van niet-statelijke gewapende groepen hebben niet de erkenning als strijder onder het IHR. Ze hebben wel dezelfde verplichtingen als de strijdkrachten wat betreft de naleving van het internationaal humanitair recht. Indien ze het IHR schenden, kunnen zij berecht worden voor oorlogsmisdaden onder het nationaal en internationaal recht.

Belangrijke rol van het ICRC tegenover niet-statelijke gewapende groepen

Het is erg belangrijk dat het ICRC voortdurend contact blijft zoeken met de niet-statelijke gewapende groeperingen en hen informeert over het IHR en de beperkingen die het IHR aan de strijd oplegt. Kenmerkend voor de conflicten van de laatste decennia is dat deze zich meestal binnen de grenzen van een bepaald land afspelen en dat ten minste één partij bij het niet-internationaal gewapende conflict een niet-statelijke gewapende groep is. Via toenadering tracht het ICRC aan niet-statelijke gewapende groeperingen de regels van het IHR over te brengen en respect ervoor af te dwingen.