Dora (59): “Mijn zoon kan ik niet meer helpen, maar iemand anders wel.”
Dora ging op 57 jaar tegen haar zin op brugpensioen door afslankingen in het bedrijf waarvoor ze werkte. Blij was ze er niet mee: “Vergeet niet dat je acht uur per dag voor je werkgever in de weer bent, hè! Wat zou ik plots allemaal moeten gaan doen?”
Maar van het negatieve nasmaakje van haar brugpensioen maakte Dora al gauw iets positief. In plaats van beperkingen zag ze plots allemaal mogelijkheden. “Ik heb een cursus eerste hulp gevolgd bij het Rode Kruis en daarna ook de vervolgcursus om Helper te worden”, vertelt Dora. “Maar ik volg ook een cursus Grieks, want ik ben gek op de Griekse keuken en Griekenland!”
Mijn zoon kan ik niet meer helpen, maar iemand anders wel
Dora is ook vaste klant bij bloeddonorcentrum Gent, in de Sint-Pietersnieuwstraat. En dat heeft een droevige aanleiding, al zou je het nooit vermoeden door Dora’s positieve uitstraling. Dora’s zoon stapte in 1997 uit het leven. Vier dagen lang zweefde hij tussen leven en dood, terwijl hij bloed, plasma en bloedplaatjes kreeg. “Sinds zijn dood ben ik elke keer bloed of plasma gaan geven. Pas als zoiets ingrijpends gebeurt, besef je hoeveel bloed, plasma en bloedplaatjes er nodig zijn. Mijn zoon kan ik niet meer helpen, maar laat mijn donaties dan alsjeblieft iemand anders helpen.”
In het begin verbeet ik mijn tranen als ik bloed kwam geven. Mijn zoon was nog maar net overleden, maar ik wou per se mijn steentje bijdragen. Ik blijf komen zolang ik kan en mag!
Dora
Donor én vrijwilliger
21 jaar lang geeft Dora dus al het beste van zichzelf in donorcentrum Gent. En dat schept een band, niet in het minst met het verpleegkundig personeel van het centrum. “Ik ken ze hier ongeveer allemaal bij voornaam. Het is fijn om toe te komen bij mensen die je allemaal kent. Er heerst hier ook altijd een fijne sfeer: je bent betrokken met mekaars leven.”
Laat mij maar babbeltjes doen
Dora’s keuze om vrijwilliger te worden in het Gentse donorcentrum was dan ook snel gemaakt. “Ik zag het zoekertje aan de balie hangen en ik voelde eigenlijk meteen dat ik dat wou doen: mensen begeleiden na hun donatie en zich op hun gemak laten voelen. En vanuit mijn eigen ervaringen als plasmadonor, probeer ik hen ook te overtuigen om plasma te geven, want de vraag naar plasma wordt groter en groter.”
En zo schreef Bezige Bij Dora nog een activiteit bij op haar lijstje. Ze helpt zo’n vier zaterdagen per jaar in het donorcentrum of tijdens bloedinzamelingen voor Bloedserieus. Maar ook als het druk is, springt Dora bij. “Laat mij alsjeblieft onder de mensen zijn! Een hele dag thuis zitten tot de dag om is… nee, nee, dat zou ik niet kunnen. Laat mij maar babbeltjes doen!” zegt Dora lachend.
Zelf ook zin om vrijwilliger te worden in een donorcentrum?
Lees er alles over op www.rodekruis.be/donorcentrumvrijwilliger